Później...

Później!

Porozmawiam z Tobą później.

Zadzwonię do Ciebie później. 

Do zobaczenia później. 

Później pójdziemy na spacer. 

Później powiem Ci, jak się czuję. 

Później dowiesz się, ile dla mnie znaczysz. 

Później może Cię pokocham, a może zapomnę. 

Zostawiamy wszystko na później i zapominamy, że „później” nie jest nasze! 

Że „później” ludzi może już nie być z nami. 

Że „później” możemy już ich nie usłyszeć, nie zobaczyć.

Że „później” dzieci nie są już dziećmi, a rodzice są tylko wspomnieniem. 

Że „później” dzień zamienia się w noc, noc w bezradność, uśmiech w grymas bólu, a życie we wspomnienie.

„Później” będzie za późno! Bądź teraz!

 

 ~ Sześćdziesiąt Sekund

Jedno z wielu zdjęć z serii "dodam później" zrobione ponad miesiąc temu. Jeszcze za oknem było zielono, dzień był zdecydowanie dłuższy i wciąż czuło się powiew minionego lata.