Gdy za oknem wieje ...

W pogodzie  się popsuło, wieje dość nieprzyjemnie i radości z prac ogródkowych nie ma żadnych, dlatego będzie dzisiaj domowo czyli książka, szydełko i powrót do puzzli. 

Właśnie zaczęłam czytać najnowszą książkę Marcina Ciszewskiego "Ostatni list" i już od pierwszych stron widzę, że mocno odbiega od stylu, do jakiego autor mnie przyzwyczaił. Zobaczymy w trakcie, ale jakoś podskórnie boję się, że może mnie ta książka zawieść, obym się myliła. 

Serwetka jedna z ostatnich, ale nie ostatnia. Tę robiłam już jakiś czas temu, ale sporo czasu przeleżała w koszyku czekając na wykończenie bo to, które było w oryginalnym wzorze jakoś nie przypadło mi do gustu. Czekała więc i czekała i się doczekała chyba najprostszego rozwiązania, czyli powtórzenia jednego z wcześniejszych motywów. I tak oto się ona prezentuje.

Od jakiegoś czasu puzzle poszły w odstawkę z bardzo prozaicznych powodów, czyli brak czasu i brak odpowiednio dużej powierzchni blatu, stołu który nie musiałby być co chwilę sprzątany, bo akurat miejsce jest potrzebne do czegoś innego. I tutaj sprawa ostatnio się nieco poprawiła, bo postanowiłam wykorzystać biurko Oli, które i tak jest w ostatnim czasie używane przez nią sporadycznie, a ponieważ panujący minister zapowiedział, że od października studenci wracają na uczelnie w trybie stacjonarnym, więc córeczka raczej nie będzie potrzebowała w domu tej biurkowej przestrzeni. A jak przyjedzie, to będzie mogła dołożyć klika puzzli do układanki bez wychodzenia z własnego pokoju.

Na początek tylko 2000 części i taki oto obraz powinien się ukazać po włożeniu ostatniego elementu ;)

 A taki obraz mamy dzisiaj za naszym kuchennym oknem ...

😊