Permamentny niedoczas

 Wydawało mi się, że nadejdzie czerwiec, ciepłe i długie dni i nareszcie trochę odetchnę znajdując choć chwilkę na "nicnierobienie". Nic bardziej mylnego, ilość prac około domowych, które notabene uwielbiam i obowiązków wynikających z pracy, trochę mnie mocno przytłoczyła. Tym bardziej, że pocovidowa wydolność mojego organizmu pozostawia jeszcze trochę do życzenia i to co robiłam przed chorobą godzinę, to teraz potrzebuję na to jeszcze raz tyle. I z tego prostego powodu na blogowanie niestety sił brak. Ale jak tylko uporam się że wszystkimi rozwojowymi diagnozami, podsumowaniami, wskazówkami, spotkaniami czyli całą papierkowo-komputerową robotą to i na blogowanie zwolni się ta chwila. A tymczasem, żeby nie było tutaj tak całkiem pusto, wracam do mojego blogowego wyzwania z przed roku czyli jeden dzień - jedno zdjęcie. Ale dzisiaj wrzucam trochę więcej  już przygotowanych zdjęć, aby nie zniknęły w czeluściach archiwum galerii, bo jednak robiłam je w celu zachowania w pamięci i podzielenia się nimi z Wami. 

Boże Ciało często skutkuje wolnym piątkiem i tym razem w moim przypadku też tak było. A to piątkowe śniadanie w przydomowym lesie i oczywiście w doborowym towarzystwie.

Bilbo i Ronja

Ukochane lilaki, co roku więcej kwitnących wiech i każdy w innym kolorze. Ale jeszcze kilka kolorów do dokupienia i dosadzenia.

Kokoryczka, przeniesiona jeszcze z działki z miasta. Muszę koniecznie znaleźć jej lepsze miejsce.

Piwonii przedstawiać nie trzeba ;)

Na pierwszym planie mój ziołowy ogródek na skarpie trasowej, a niżej lawenda i miejsce na kwietną łąkę. Nasiona wysiane, czekamy na efekty.

I te same ziółka tylko z innej perspektywy.

Warzywniak w skrzyniach tradycyjny i moje pierwsze doświadczenia w uprawie warzyw pod folią.

Czarny bez - sam się zasiał 3 lata temu i rośnie, a ja już się cieszę na widok tych pięknych rozpoczynających kwitnienie baldachimów.

Będzie kolejna hyćka ;)

A ten egzemplarz czarnego bzu jest dla mnie szczególny.  Przywieźliśmy go rok temu z Kamiank. Niech rośnie, kwitnie, owocuje i przypomina ....

Topinambur, zasadzony potajemnie przez naszą psią ogrodniczkę tym razem w piasku.

I odpoczywająca w cieniu owa ogrodniczka.

Lipa, sama się zasiała i rośnie w naszym przydomowym lesie.

Wieczorne mgły nad łąkami.

I słońce zaszło, a jutro będzie kolejny nowy dzień :)