Z wczorajszego spaceru

Spacer po lesie zasypanym śniegiem jest nie lada przyjemnością. Można tak chodzić i  patrzeć i podziwiać i zachwycać się w nieskończoność. 

Zima. — Na nie­bie sza­ra roz­po­star­ta sza­ta...
Ci­cho — spo­koj­nie śnie­żek w po­wie­trzu ula­ta
I wszyst­ko bia­łym swo­im ca­łu­nem odzie­wa;
Stro­ją się ze­schłe tra­wy, ob­umar­łe drze­wa...
Na tle ciem­nem się bia­ło ma­lu­je świat wszy­stek,
Naj­mniej­sze tra­wy ździe­bło, naj­drob­niej­szy li­stek —
Mistrz nad mi­strze na­tu­rę za­mar­łą w je­sie­ni —
We mgnie­niu oka w nowy, żywy świat za­mie­ni,
Żywy, bo ca­łun to jest, co tuli w swem ło­nie,
Wszyst­ko, co z wio­sną ja­sną zie­le­nią za­pło­nie! 

(Józef Ignacy Kraszewski)

  - Może pójdziemy na jeszcze  jeden spacerek?